To bardzo dobre pytanie – i odpowiedź brzmi: wzrost ma znaczenie, ale nie jest czynnikiem decydującym w byciu sprinterem.
Dlaczego wzrost ma znaczenie?
- Długość kroku – wyżsi sprinterzy mają naturalnie dłuższy krok, co daje im potencjał do pokrywania większej odległości przy mniejszej liczbie kroków.
- Dźwignie mięśniowe – dłuższe nogi i ręce zmieniają biomechanikę ruchu, co może być zarówno zaletą, jak i utrudnieniem.
- Start – niscy zawodnicy (np. 170 cm) często szybciej wychodzą z bloków i szybciej przyspieszają, bo mają krótszą dźwignię i łatwiej im „zebrać się z miejsca”.
- Faza maksymalnej prędkości – wysocy zawodnicy (np. 190 cm) często „rozkręcają się” wolniej, ale w szczycie osiągają większą prędkość dzięki dłuższemu krokowi.
Dlaczego wzrost nie jest decydujący?
- Sprinterzy mistrzowskiego poziomu mają różny wzrost:
- Usain Bolt – 196 cm
- Carl Lewis – 188 cm
- Yohan Blake – 180 cm
- Christian Coleman – 175 cm
- Trayvon Bromell – 173 cm
- Widać, że rekordy świata i medale zdobywali zarówno niscy, jak i bardzo wysocy biegacze.
Kluczowe czynniki poza wzrostem:
- Siła i moc eksplozywna (szczególnie w biodrach i udach).
- Technika biegu (ustawienie ciała, praca ramion, ułożenie stopy).
- Częstotliwość i długość kroku – balans między nimi.
- Reakcja na start – setne sekundy robią ogromną różnicę.
- Wytrzymanie prędkości – utrzymanie maksymalnego tempa przez 30–40 metrów.
🔹 Niski sprinter (~170 cm)
Atuty: szybki start, wysoka częstotliwość kroków, lepsze przyspieszenie.
Wyzwania: krótszy krok, trudniejsze utrzymanie maksymalnej prędkości na dłuższym dystansie.
Trening skupia się na:
- Długość kroku – ćwiczenia plyometryczne (skoki, bounding, skipy), sprinty pod górę, aby wydłużyć krok bez utraty kadencji.
- Siła i moc bioder – martwy ciąg, przysiady, wykroki z obciążeniem, by generować większą siłę w każdym kroku.
- Wytrzymanie prędkości – sprinty 120–150 m w wysokim tempie, aby nie „gasnąć” na końcówce biegu.
- Technika startu – szybkie wyjście z bloków, praca nad kątem pochylenia ciała i szybkim wejściem w sprint.
🔹 Wysoki sprinter (~190 cm)
Atuty: długi krok, ogromna prędkość maksymalna, lepsze „pokrywanie dystansu”.
Wyzwania: wolniejsze przyspieszenie, trudniejszy start z bloków, niższa częstotliwość kroków.
Trening skupia się na:
Stabilność i core – plank, rollouty, ćwiczenia na mięśnie głębokie, bo dłuższe kończyny wymagają mocniejszej stabilizacji przy wysokiej prędkości.
Start i przyspieszenie – krótkie sprinty 10–30 m, ćwiczenia z oporem (sanki, gumy), żeby poprawić eksplozję na pierwszych metrach.
Częstotliwość kroków – sprinty na krótkim odcinku z metronomem (tempo kroków), skakanka, sprinty na wysokiej kadencji.
Koordynacja i technika – praca nad „zebraniem ciała” przy pierwszych krokach, żeby nie tracić energii na wahania.
Grałem w lidze okręgowej, co dało mi solidne doświadczenie na boisku. Od ponad 10 lat trenuję dzieci i młodzików, dzieląc się swoją wiedzą i pasją do piłki nożnej. Niestety nie mam profilu w serwisie Transfermarkt.
